• مطهری مجموعه آثار، ج۱۶، صص ۸۳ ـ ۸۵٫ ↑

  • طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ احْکَمَ مَراهِمَهُ وَ احْمى‏ مَواسِمَهُ نهج البلاغه (فیض‌الاسلام، خطبه‌۱۰۷، ص ۳۲۱). ↑

  • پازوکی، گفتگوی اسلام و مسیحیت، در: مصلح، ۱۳۹۲، ص ۱۸۰-۱۸۸٫ ↑

  • ر.ک: ﯾﻮﺳـﻒ ﻣﺼـﻄﻔﯽ، ۱۳۸۶، ص۲۶۴ ↑

  • سلیمی، پیشین ↑

  • حجتی، سیدمحمدباقر و سلمان، ۱۳۸۵، ص ۳۲ ↑

  • ریچاردسون، معجزه ارتباط و ان. ال. پی؛ ۱۳۹۲، ص ۱۶ ↑

  • قُلْ یَأَهْلَ الْکِتَبِ تَعَالَوْا إِلى کلِمَهٍ سوَاءِ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکمْ أَلا نَعْبُدَ إِلا اللَّهَ وَ لا نُشرِک به‌شیْئاً وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِّن دُونِ اللَّهِ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشهَدُوا بِأَنَّا مُسلِمُونَ(آل عمران/ ۶۴)؛ ↑

  • المیزان، ج۳، ص ۳۸۹ ↑

  • ر.ک: طالقانی، ۱۳۵۱، تفسیر پرتوی از قرآن، ج۳، ص ۱۸۹ به‌نقل از خوش منش، ابولفضل، ۱۳۹۰ ↑

  • خطیب، عبدالکریم، التفسیرالقرآنی للقرآن، ۱۳۹۰ق، ص ۵۸۵ ↑

  • مدرسی، ۱۴۰۶، ج۱، ص ۵۸۰ ↑

  • قرائتی، محسن؛ ۱۳۷۴، ج۲، ص ۹۱ ↑

  • مکارم شیرازی، ۱۳۶۴، ج۲، ص ۴۵۰ ↑

  • عمید زنجانی، ج۴، ص ۴۳۰ ↑

  • «و قل لعبادی یقولوا التی هی أحسن إن الشیطان ینزغ بینهم إن الشیطان کان للإنسان عدواً مبیناً» (اسراء/۵۳) ↑

  • المیزان، ج۱۳، ص۱۹۹ ↑

  • ادْعُ إِلى سبِیلِ رَبِّک بِالحْکْمَهِ وَ الْمَوْعِظهِ الحْسنَهِ وَ جَدِلْهُم بِالَّتى هِىَ أَحْسنُ إِنَّ رَبَّک هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضلَّ عَن سبِیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ‏. ↑

  • تاریخ یعقوبی، ص ۳۸۶ ↑

  • واقدی، ص ۴۶۵ ↑

  • سیرت رسول الله، ص۲۱۰ ↑

  • عیون اخبارالرضا، ص۳۱۷). ↑

  • همان، ص ۳۲۰ ↑

  • همان، ص ۳۱۸ ↑

  • ر.ک: محسنیان‌راد، هنجارها در سه کتاب مقدس، ۱۳۹۲ ↑

  • محسنیان ادعا می‌کند که گفتگوی روحانیان این سه دین عمدتا نه با انگیزه کشف حقیقت بلکه به شکل مسابقه‌ای و در فضای رقابتی انجام می شود و هر یک از طرفین در تلاش برای اثبات حقانیت خود با سایر ادیان بوده اند. بنظر می‌رسد داوری محسنیان درباره روحانیان این سه ادیان مخصوصا به دلیل شمول ادعا برای همه روحانیان، با واقعیت مطابق نباشد. کم نیستند روحانیانی به خصوص در میان مسلمانان و مسیحیان که با صداقت کامل گام در مسیره مناظرات گذاشته اند. ↑

    • دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir

  • ترجمه المیزان، ج۱۶، ص ۲۰۵ ↑

  • حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، ۲۹/۶/۱۳۸۴ ↑

  • رحیم‌پور، ۱۳۸۸، ص ۱۱۶ ↑

  • مصاحبه‌نگارنده با هانس اکو در اجلاس گفتمان مهدویت، ۱۳۹۰ ↑

  • وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِیحَ عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَکِن شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِیهِ لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ یَقِینًا؛ بَل رَّفَعَهُ اللّهُ إِلَیْهِ وَکَانَ اللّهُ عَزِیزًا حَکِیمًا؛ وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیَوْمَ الْقِیَامَهِ یَکُونُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا(نساء: ۱۵۷-۱۵۹). ↑

  • ترجمه المیزان، ج۵، ص ۲۲۰ ↑

  • براساس حدیثی از امام باقر ع در بحارالانوار، ج۵۲، ص ۱۹۱، ح ۲۴٫ ↑

  • موعود، تیر ۱۳۸۵، شماره ۶۵ ↑

  • فطرت (بالمعنی الأخص) عبارت است از «سرشت ازلی آدمی و چگونگی هستگانی او، که منشأ پاره‌ای ادراک‌ها و احساس‌ها / شناخت‌ها و گرایش‌های متعالی است.»(رشاد، فطرت به‌مثابه دال دینی، ۱۳۸۴؛ نیز منطق فهم دین، ص ۱۹۱) ↑

  • شاه آبادی، ۱۳۸۷، ص ۳۴۴، به‌نقل از لبخندق، ۱۳۹۰. ↑

  • لبخندق، ۱۳۹۰ ↑

  • فِطْرَهَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ (روم: ۳۰) و سر تبدیل‌ناپذیری آن است که نه خداوند آن را تغییر می‌دهد و نه غیر خداوند(جوادی آملی، تفسیر انسان به انسان، چ هفتم؛ ۱۳۹۲، ص ۴۰). ↑

  • جوادی آملی، روابط بین الملل در اسلام، ۱۳۸۸، ص۱۴۱ ↑

  • همان، ص۲۴۱ ↑

    • By : مدیر سایت Tags: