میوه ها و خوراکی های خوشمزه امروزی قبل از دستکاری ژنتیکی چه شکل و ظاهری داشته اند؟

خدا در طول زندگی نعمتای زیادی به ما اعطا می کنه.

یکی از عالی ترین اونا، میوه ها و خوراکی هاست. ما با میل کردن اونا سلامتی از دست رفته خود رو دوباره باز پیدا میکنیم و مواد لازم بدن خود رو تامین می کنیم.
از جمله خوشمزه ترین اونا میشه به موز و هلو اشاره کرد.
حال سوال اینجاس که میوه ها و سبزیجات از همون روز اول به شکل الان بودن و یا تغییراتی در اونا انجام شده؟

باید به اطلاع برسونیم که خیلی از اونا با اجداد خود تفاوتای اساسی دارن و تغییرات زنتیکی که محققان و کشاورزان در اونا ایجاد کردن، باعث شده تا اینجور خوراکیایی در اختیار ما باشه. ما در این مقاله می خوایم نسخه های قدیمی بعضی از بهترین میوه ها رو با شکل امروزی اونا مقایسه کنیم.

تا آخر همراه باشین.

ذرت وحشی

نزدیک به ۱۰ هزار سال پیش، کشاورزان منطقه ای که حالا اونو به اسم مکزیک می شناسیم، فهمیدن که تموم محصول ذرت شون مثل هم نیس.
بعضی از اونا بزرگتر بودن و مزه بهتری داشتن. کشاورزها دانه های ذرتای بهتر رو جمع آوری کرده و اونا رو واسه فصل بعد کاشتند. به خاطر همین کار ساده که ما اونو به نام «پرورش انتخابی می شناسیم، ذرتا در طول زمان خوشمزه تر و بزرگتر شدن.

ذرت طبیعی که تصویر اونو در بالا مشاهده می کنین، اولین بار ۷ هزار سال قبل از میلاد مسیح از حالت وحشی خارج شد و مثل سیب زمینی، خشک بود.

ذرت امروزی

نمونه امروزی در مقایسه با نسخه ۱۰ هزار سال پیش، هزار برابر بزرگتر گشته و رشد و پوست گرفتن اونم بسیار راحت تر شده.
درون ذرتای مدرن ۶٫۶ درصد شکر هست، در حالی که این اندازه در ذرت وحشی تنها ۱٫۹ درصد بود. بیشتر از نصف تغییرات ذرت، در قرن ۱۵ میلادی وقتی که مهاجران اروپایی شروع به کاشت محصول کردن، اتفاق افتاد.

بادمجان وحشی

بادمجانا هیچ وقت به اندازه امروز بزرگ نبوده ان. اونا در گذشته به جای رنگ بنفش، سفید و یا آبی کمرنگ جلوه می کردن. حتی رنگ زرد هم در اونا دیده می شد.
بعضی از قدیمی ترین بادمجانای وحشی قدیمی و گرد، ر کشور چین کشت شدن. نسخه های قدیمی بادمجان در محلی که حالا ساقه گیاه به گل اون متصله، برآمدگیایی داشتن.

بادمجان امروزی

به خاطر پرورش انتخابی، دیگه خبری از اون برآمدگیا نیس و ما حالا تماشاگر گیاهی دراز با شکل کشیده هستیم و رنگ اونم به بنفش عمیق تغییر پیدا کرده.

موز وحشی

قبل از اون که موزهای امروزی وجود خارجی داشته باشن، کشاورزها گیاه موسوم به «Musa acuminata» (گیاهی با غلاف نازک که می تونست واسه تولید میوه ای بدون هسته کاربرد داشته باشه) رو می کاشتند. این گیاهان باریک بیشتر از ۶۵۰۰ سال پیش در محلی با نام امروزی «پاپوا گینه نو» کشت می شدن.

داده های ثبت شده کشاورزی نشون میدن که گیاه یاد شده بعدا همراه با گیاهی هم خونواده به نام «Musa balbisiana» کاشته شد.
نتیجه این کار، تولید موزهای سبز و خوشمزه بود. موزهای امروزی از نوادگان همون نمونه های قدیمی هستن.

موز امروزی

همونطور که گفتیم، ترکیب دو گیاه باعث شد که موزهای امروزی ظاهر شن. امروزه موز در هر نوع شیرینی و دسر به کار برده می شه و طرفداران بسیار زیادی داره.
پوست نه خیلی سفت اونا و شکل باحال موزها، به خاطر روند هیبریداسیون بوجود اومده. در مقایسه با نمونه های قدیمی، موزهای جدید دارای هسته های کوچیک تر، طعم بهتر و مواد مغذی بیشتر هستن.

هندوانه وحشی

نقاشی قرن هفدهمی که در بالا مشاهده می کنین، به «جووانی استانچی» تعلق داره و هندوانه ای در اون به تصویر کشیده شده که با نمونه های امروزی فرق داره.
اگه کمی دقیق تر به میوه درون نقاشی نگاه کنیم، اشکال مارپیچ گونه ای رو مشاهده میکنیم که درون گوشتی سفید و به ظاهر خشک قرار گرفتن. دانه های مشکی و بزرگ هندوانه قدیمی هم جالبه.

هندوانه امروزی

در طول زمان، اجداد ما هندوانه رو به میوه شیرین و آبدار امروزی تبدیل کردن. برخیا باور دارن که هندوانه درون نقاشی استانچی، ممکنه خام و یا آب نداده باشه، اما دانه های مشکی موجود در نقاشی نشون میدن که میوه به طور کامل رسیده بوده و نمیشه اینجور تفکراتی درباره اون داشت.

هویج وحشی

فکر می شه که اولین نمونه هویجا اولین بار قرن دهم میلادی در شرق ترکیه امروزی کاشته شده.
اونا در گذشته بنفش یا سفید رنگ بوده و ریشه ای مثل چنگال داشتن. در طول تاریخ، کشاورزان رنگای جور واجور هویج مانند سفید و بنفش رو پرورش دادن.

امروز هم تماشاگر نسخه نارنجی رنگ اون هستیم.
محققان تازگیا توالی ژن هویج رو کشف کردن. بر این پایه، کاروتنوئید – منبع غنی ویتامین اِی – دلیل نارنجی رنگ بودن هویجای امروزیه.

هویج امروزی

کشاورزان این گیاه که عطر و طعمی قوی و گلی دو ساله داشت رو از حالت وحشی خارج کرده و هویج امروزی رو با اندازه ای بزرگ، مزه ای خوب و رنگ نارنجی، بوجود آوردن.

هلوی وحشی

هلوها در مرحله اول میوه هایی کوچیک مثل گیلاس بودن که گوشت و قسمت خوراکی کمی داشتن. اونا ۴ هزار سال قبل از میلاد مسیح به وسیله چینیای دوران باستان از حالت وحشی خارج گشتن و دارای طعم خاکی و تقریبا شوری بودن.

پس از اون که کشاورزها اونا رو به صورت انتخابی پرورش دادن، هلوا به شکل امروزی درآمده و اندازه شون ۶۴ برابر بزرگتر شد.
هلوهای امروزی در مقایسه با اجداد خود، ۲۷ درصد آبدار تر و ۴ درصد شیرین تر هستن.